Gece Sessizliği Şiiri - Enes Papağan

Biz hep yedek tutulduk,
Hep "nasıl olsa burada" dediler.
Bizi kaybetmekten korkmadılar hiç,
Kırmaktan çekinmediler.
Uğruna kırıldıklarımız.

Ama ne zaman dayanamasak,
Kurtarmak istesek kendimizi bu bencil esaretten,
"Dur gitme" dediler.
İnandık...
İnandıklarımızla bıraktılar bizi uğruna yorulduklarımız.

Yine bir gece sessizliğinde,
Herkesi haklı çıkardılar.
Evin bahçesindeki masanın önünde,
Elde bir çay ve bir kitap ile,
Düşündürdüler bizi uğruna çabaladıklarımız.

Söyleyin şimdi aşıklar,
Bizdeki bu gece mesaisi niye?
Nerde doğru yaptınız da siz,
Böyle yalnız kaldık biz?
Niye sevmediler bizi uğruna savaştıklarımız?

Niye sevdilerde sizi,
Bizden nefret ettiler.
Niye öpüp kokladılarda sizi,
Bize bir "seni seviyorumu" fazla gördüler.
Niye affetmediler bizi uğruna affettiklerimiz...