Aydınlığın nereden geldiğini bilirsin, başımı önüme eğiyorum hafiften..
Sırtının her santimine ağlayan bir şehre, adınla giriyorum..
Çöktü yere, göğe sığdıramadım; koca bir çığlık gibi hissediyorum..
Neredeyse yağmur, bileği kırık bir kadın gibi vücudundan dökülen bir ter damlası..
Güneşsiz iklimine denk geldim; ben bu kalbi taşımak zorunda mıyım..
Unutamamanın en ağır sebebiydi mevsimin..
Kimsesizlik saçlarından başlıyordu; adın, ağzımın tadı olmuş..
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta