Bazı geceler vardır, girip canlı çıkamadığımız
Hayat, vurdumduymazlığı ile umursamazca omuz vura vura giderken
Bir köşede oturmuş gece olmasını bekleyen olursun
Bir dostu, bir aşkı bekler gibi beklersin de hevesini kimseye belli etmezsin
Ceplerine doldurduğun mutsuzlukları, kırgınlıkları
Gece olunca açarsın önüne avuç avuç dökersin
Bakıp, gözleri dolar gözlerle iki kelam etmeye niyetlenirsin de bir sessizlik bürünür
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta