Yine gece oldu bahçelerimde,
Ay doğdu hüznün ağaçlarına ve
Meyveler gül verdi ellerimde.
Gökyüzüne doğru uzanmaya çalıştılar,
Ay çok hızlıydı,
Karanlığı yakalayamadılar.
Vazgeçti ellerim seni takip etmekten,
Gitti gitti o boşlukta,
Ay yoktu etrafta ama
Kaynağına gitti parmaklarım,
Güneşi avuçladı.
Yüzündeki soğukluk ellerime yansıdı ve
Ellerim kalbimi buzlarla sarmaladı.
Kutupta yeniden doğdu hayallerim,
Soğuk, buz gibi...
Rüyalarımın sahillerine bir gemi oturdu.
İçinde bir damla su ve
Birkaç mutluluk birikintisi.
Tahta, hüzün; demir, ayrılıktı bende,
Ve O’nunla mesafem
Geminin kat ettiği yol kadardı.
Sekizinci cennetten gelip
Yedinci cehenneme giden,
Bir sandal kadar hafif,
Dünya kadar ağır bir gemiydi AŞK.
Denize sevdamı attım,
Dalgalar getirdi o gemiyi sana,
Tahta kadar cansız,
Demir kadar sert ve
Toprak gibi ebediydi o su damlası.
Tertemizdi, hiç dokunulmamış,
Hava kadar değerli,
Kelebek kadar narin,
Cehennem kadar derin bir kalbi vardı.
Ve o damla beni dalgamla beraber
Sahile getirdiğini zannetti.
Fakat sahilin
Su kenarında olduğunu bilmedi...
Kayıt Tarihi : 11.4.2011 13:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!