Kaybolan bir gölge boyuyor kendini altın rengine,
Ne bir yıldız kayıyor, ne de gece sararıyor.
Susuyor tüm sesiyle bütün çığlıklar,
Susuyor zaman, aşkın gözleri kararıyor.
Kaybolan bir gölge boyuyor kendini altın rengine sabaha kadar...
Şiddeti savuruyor tüm karanfilleri geceden gündüze.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,