Hiç birşey bozulmamıştı
saplamakla meşguldü köklerini
tam orta yerinde
görülebilir haliyle
gizlice sancıyan yaralara inat
kıpraştırırdı sancıtanları içten içe.
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Ne zoru var bu geceler sevenlerle bilmem..Hep güneşin soğumasını bekler sancısını artırmak için.. Kiminin penceresinden dilim dilim sızar ışık kiminin kapısından bile geçmez.. Aşkın arka sokaklarındaydım şiirle..Ve hüzne bulaştım..
Kalemi kutluyorum...İçtenlikle....
Ve akıl tutulması... Aşk kapıdan girince mantık bacadan çıkarmış çünkü...
Diyorum ki: Ölü kuşlar için üzülme. Nefesleri yetmediğindendir düşüşleri göç yollarında. Nefesi yetenler bil ki döneceklerdir geri.Özlemle, sevgiyle.
Umutlar tükenmemeli. Umut garibin ekmeğinin katığı. Göçmen kuşların dönüşünü umut et. Diner gece ağrıların sevgili Volkan... Gece ağrılarıma hüzünlü bir şiir bulaştı... Kutluyorum...Sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta