Gece, gece sessiz, uzun!
Gece artık yalnız, kaçın,
Eller, ellerimizle vurgun
Serapsız gecenin yalnızlığı
Saksı içindeki toprak tanesi
Gece yeşeren güle
Gübre tanesi kadar ömür
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



