Geç Kalmış Yağmur Şiiri - Hüseyin Turhal

Beklenen yağmur, her şey bittikten sonra geldi. Kuraklık, toprakla birlikte ruhları da çatlatmış, yeşilin son tonlarını bile griye çevirmişti. Ne zaman ki, beklemekten yorulduk ve kabullenişin o uyuşturucu sessizliğine gömüldük, işte tam o anda, gökyüzü kendini bıraktı. Ama bu gelen, hayat veren bir sağanak değil, daha çok bir itiraf gibiydi; pişman, geç kalmış ve biraz da faydasız. Yere düşen her damla, "keşke daha erken gelseydim" diye fısıldıyordu. Sokaklar aniden parladı, camlar buğulandı ama içerideki boşluk aynı kaldı. Çünkü bazı şeyler, tam zamanında yaşanmalıydı. Geç gelen adalet, sadece yeni bir hüzün katmanıydı