Pişmanlık ile ölüm arasında gidip geldiğim zamanları doldurup oturduğum taştan sana seslendiğim gece:
Ölmüştün sen.
Dedim, benim sesim de sözüm de sensin.
Yeter, ben yoruldum.
Al beni yanına,
senin istediğin taşa oturalım,
istediğin yolda yürüyelim,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta