BU OYUN SİZİN
Hayal benim değil mi?
Gazze çocuk günü ilan etmişim,
Tepelerde şefkat , açmış kollarını,
Tahtıravalli kurmuşum,
Bir baştan,bir başa...
Gelin,oynayın çocuklar,gülün coşun.
Kuşların sesi,çiçek tarlası etrafta.
Papatyalar dolsun,saçlarınızın arasına,
Gazzeli,sekiz bin çocuk, bu oyun sizin...
İstediğiniz kadar haykırın , tepeler dinlesin.
Kovalayın birbirinizi , yuvarlanın , yakalayın.
Ayakkabılarınıza , çimler,çiçekler dolsun.
Aranıza güneşi de alın , üşümeyin...
Yanaklarınız kırmızı elma , al al olsun,
Bildiğiniz şarkıları söyleyin,
Çocukluğunuz , oyuna doysun.
Oyunlar,size çocuklar.
Yeter ki ağlamayın...
Susmayın...
Haydi gelin , onlarca ,yüzlerce , binlerce çocuk
Nerdesiniz kuzum? Size oyun kurdum.
Ses verin,sekiz bin çocuk,
Bu ne sessizlik,bu nasıl oyun?
Biriniz gelsin be kuzum.
Bari biriniz gelsin.
Bu oyun burada bitmesin.
Gazze'li sekiz bin çocuk,
Bari biriniz söyleyin.
Gözlerimden uçup giden siz misiniz?
Cennete kuş olmak mıdır,son oyun?
Öyle mi diyorsun?
Bu dünyada oyun bitti,
Hepiniz,bizi bırakıp gidin.
Haydi,bu oyun sizin...
Songül Canbaz Kaya
19.12.2023
Kayıt Tarihi : 19.6.2025 17:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!