Gölgesi düştü karanlığın aydınlığa
Kocaman yürekleri vardı oysa
Kurtulmaya çalıştıkça hırpalandılar
Mahkum oldular yalnızlığa
Onlar ki; yaşarken öldüler
Yalansız sevdiler, hesapsız sevdiler
gittiğin gün
bütün kelimeler silindi hafızamdan
bütün ışıklar söndü
sanki kalbim yerinden söküldü
sevmeyi unuttum unuttum aşkı
artık kalbim sonsuza kadar
sen oluyorsun hep kaçan
kalan ben
fikrimin zindanından
hoş pek fikirde kalmadı ya
aklımı başımdan aldı
yüklemsiz bir özne gibiyim şimdi
bütün eylemlerden uzak
mahkumum bu aşkta
ve mağlup...
gözlerin gülüşün ilelebed yasak...
Hazırım elinden ölmeye gel
Bir yudum zehir dudaklarından
hazırım içmeye
Ağlamaklı gözlerim
Ağlatmaksa istediğin, ağlarım gel
Gökten üç elma düşsün…
yıllardır özlemini çektiğim uyku gibi
gözlerine bakmak
tek emelim
uyumak ve hiç uyanmamak
gS
aynalarda yüzüm eskidi
karamsarlığı çöktü üstüme gecelerin
içinde adın geçmediği müddetce
ağzıma yakışmıyor artık hiçbiri
sevgi sözcüklerinin
yalan olmuş sevgiler talan olmuş
dostluklar yoz..
geçtimde ağlamaktan
kalmadı yaslanacak bir omuz
nerde kaldı içten bakan bir göz
kanatlandı bütün kuşlar gökyüzüne
maviye aldandı
sakladın kalbini yanmaktan
sakındın sevmekten
söyle gözlerini önce kim kaçırdı
-
Güven Odluyurt
Tüm Yorumlarmerhaba sayın sarı ben sivas cumhuriyet üniversitesi güven tanışıyormuyuz