Zâr ederken gönül virân, içinde,
Yerle yeksan sîne tufân, içinde.
Bir elem ki! sardı bütün, ruhumu,
Geçti ömrüm yine ziyân içinde.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




"ASRA YEMİN OLSUN Kİ, İNSAN HÜSRANDA( BÜYÜK ZİYANDA)DIR! ANCAK İMAN EDİP, SALİH AMELLER İŞLEYENLER, BİR DE HAKKI VE SABRI BİRBİLERİNE TAVSİYE EDENLER BUNDAN MÜSTESNADIRLAR." -Asr suresi-
Hayırlı sınavlar Şerife hanım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta