"Şeb-i hicrân ile yandı dil-i bî-çâre benim,
Gözüm yaşı döker ol bahr-i ummân pâre benim.
Sinemde bir âh ki nâr-ı muhabbet gizlidir,
Her nefeste çıkar ol şûle-i cân âre benim.
Gül-i ruhsârın hayalinde gezer âşık gönül,
Ki her demde döner ol bî-huzur dîvâne benim.
Zülfün ki bir kâfir tel, bağlar beni zencire,
Esîr-i aşk olur her lahza-i devrâne benim.
Felek çarhında döner baht-ı siyahım her zaman,
Bu âlemde ne bulur ol gam-ı bî-târe benim.
Sana vuslat dilenir lîk erişmez bu gönül,
Ki hicrân ile geçer ömr-i perîşâne benim.
Hüdâ’dan gayri kim bilür bu derd-i âşıkı,
Feryâdım işitir bir ol semâvât âre benim."
Kayıt Tarihi : 2.4.2025 12:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!