Gazel-17 Şiiri - Urfalı Şair Abdi

Hayâl-i yâr ile kesb-i safâ-yı tam eder gönlüm
Gözüm ruhsâr-ı cananı görür bayram eder gönlüm

O rütbe müptelâyım ki cemâl-i şâh-ı hubâne
Nesim-i can-fezaâdan buyın iştimam eder gönlüm

Hülâsa çâre yok tir-i nigâh-ı çeşm-i dilberden
Ferâğat etmek istersem beni ilzam eder gönlüm

Varıp tâ ki esir olmuş kemend-i zülfüne yarin
Öper okşar yanağın vaslın istirham eder gönlüm

Ölürsem gam değil ABDİ reh-i aşkında dildârın
Bana şandır bu âlemde bekaa-yı nam eder gönlüm

mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün

Urfalı Şair Abdi

1. Sevgiliyi hayal ederek gönlüm adam akıllı eğlenir,
gözüm sevgilinin yanağını görünce bayram yapar.

2. Güzeller şahının güzelliğine o kadar tutkunum ki,
can veren rüzgardan onun kokusunu alırım.

3. Kısacası sevgilinin bakışlarının okundan (kurtulma¬ya) çare yoktur.
Vaz geçmek istesem, bu defa gönlüm vaz¬geçmiyor.

4. Gönlüm varıp sevgilinin saçının büklümüne esir ol¬muş (tutunmuş)
onun yanağını öper, okşar, kavuşmak için yalvarır.

5. ABDİ, sevgilinin aşkının yolunda ölsem de ne çıkar?
Hiç olmazsa bu yolda öldüm diye adım yaşar.