Ne söyledim dil ile, ne sükûtum izhâr,
Bir yük çöktü cânıma, ne inkâr ne ikrâr.
Kalbimde kuruldu bir gizli dîvân-ı hisâb,
Hükmü ne şerh eyledim, ne yazdım âşikâr.
Ne cürmümü bağırdım meydân-ı kelâma,
Ne affa yüz tuttum, ne diledim i‘tibâr.
Bir cerh-i nâ-müsemma sînede saklı durur,
Ne kan ile söylenir, ne merhem eyler kâr.
Gamı figân sanırlar, bilmezler hâlini,
Ben tanıdım sessizce, oldu bana yâr.
Ne mâzîye meylim var, ne va‘de-i âtî,
Bir anlık idrâk ile durdu kalbim karar.
Emrî, bu hâl sorulmaz ne sözle ne sükût,
İnsan kendin yargılar, kalır hükmü dâr.
Kayıt Tarihi : 23.12.2025 13:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!