Garipti Şiiri - Ethem Turan

Açım,günlerce ekmek yememiş gibi
Susuzum dudaklarım çorak toprak gibi
Yangınım çöldeki kum tanesi gibi
Hasret varlığım sana hiç kavuşamayacakmış gibi

Kaç zamandır seni düşledim gecelerimde
Şaşkın günlerin acılı akşamlarında
Solmuş yüzlerin umutsuzluğunda
Seni yaşattım nice sancılarımda

Nefretlerim isyanlarım varlığıma
Dönüşü olmayan yolculuğun ufkuna
Kopmuş gül dalından feryatlar boşuna
Ağlayışım hüznüm ayrılığa

Suskun kaldıysam,konuşmaya gücüm kalmadığındandı
Özlem benimdi,içimdeki sevda benimdi
Bulamaya çalıştığın yoksulluğum benimdi
Görmediğin gözlerimde parlayan gül benimdi

Sana yazdığım satırlarımdaki her bir harf
Anlamanı istediğim hissedemediğin duygularım
Uçurum oldu, içinde yok olmak ne garip
Senin varlığında yokluğunu görüp bu yüreği taşımak ne garipti.