Garipler Köyü Şiiri - Yüksel Koç

GARİPLER KÖYÜ
Bir sabah Garipler köyüne vardım
Bu köyün benzeri nede eşi var
Bir baştan bir başa dolaştım durdum
Hal hatır soracak ne bir kişi var

Yatarlar yan yana taştan evleri
Her birinin birer metre yerleri
Ne kapısı var ne pencereleri
Ne yemek ne içmek nede işi var

Zengini fakiri hepsi orada
Her biri daracık birer odada
Hısımı hasımı hep bir arada
Ne dövüş ne kavga ne savaşı var

Bu köyün yarını dünü belirsiz
Gecesi gündüzü günü belirsiz
Mevsimleri var mı yok mu belirsiz
Ne yazı baharı nede kışı var

Köyün ağasına misafir oldum
Bir metre hanesi şaşırdım kaldım
Biçare perişan halini gördüm
Ne ekmeği, suyu, nede aşı var

Garipler köyüne mezar diyorlar
Ruhlar âleminde gezer diyorlar
Kimi şair kimi yazar diyorlar
Başında dikili tek bir taşı var

Ozan Yüksel hayat orda son bulur
Umutlar hayaller yarıda kalır
Feleğin bu çarkı hep döner durur
Bu köyün tarihi nede yaşı var
Yüksel Koç
29.11.2025

‘’Ölüm bir köprüdür dostu dosta kavuşturur.’’
Hz. Muhammed (sav)