Garipler Şiiri - Eyup Şahan

Yaban ellerinde düşünce dara,
Dert yükü özünü dağlar garibin.
Gün geçer derine işlenir yara,
Sessizce yüreği ağlar garibin.

Yiğit altın olsa yine pul olur,
Soysuzun elinde yere çul olur.
Oğlu kızı bile yaban el olur,
Gözünden yaşları çağlar garibin.

Yüreğinde eser derdin tipisi,
Rüzgâr bile açmaz garip kapısı.
Yıkılır üstüne derme yapısı,
Yoksulluk kolunu bağlar garibin.

Dünyanın gam yükü omzuna biner,
Gök kubbe yıkılır üstüne iner.
Çekilir köşeye sessizce siner,
Hayalde gönlünü eğler garibin.

Yılların üstüne çekince çizgi,
Yok, olur benliği, gönül ahengi.
Gurbet ellerinde bulunmaz dengi,
Kadere küsmeyi yeğler garibin.

Diyemez kimseye çekerde yası,
Dostunu küstürmez insanın hası.
Eyüp’ün gönlüde gönüller hası
Sessizce dilleri söyler garibin.

Eyüp Şahan
Ankara 6.12.2012