Garip Şiiri - Gökhan Onma Ebuelfiya

Sokaklarda ekmek kavgası,
Mahkemelerde ahlak davası...
Nasıl hesap verecek kadına kalkan, katleden önce eller?
Ya Resulallah, senden sonra boş kaldı camiler.

Açık saçık işleniyor onca haram,
Her gördüğümde kanıyor şu yaram.
Kirlenmiş denizin ortasında kürek çekiyor sandallar,
Herkes yapınca haram, helal olur sandılar.

Karamsar, asık insanların yüzleri,
Niye hep yalan, ağzından çıkan sözleri?
Sadece toprak mı duyurur aç kalan gözleri?
Çok yorulduk Ya Resulallah, ne olur dön geri.

Suçlu buluyor insanlar ahir zamanı,
Cahiliye devri gibi unuttular Yaradan’ı.
Mahvettiler Ayşe annemizin tesettürünü,
Anne olsa şu zaman, kimseye helal etmez sütünü.

Cuma günleri sadece yalnız kalmıyor mescitler,
Sokaklarda, evlerde su gibi içiliyor içkiler.
Tozlu raflardan çıkmak için Ramazan'ı bekliyor Kur’an’lar,
Suriye'de, Filistin'de, Gazze'de su gibi akıyor Müslüman kanlar.

Anlatmıştı ya Cebrail (a.s.) sana komşuluk haklarını,
Ya Resulallah, insanlar artık açmıyor kimseye kapılarını.
Allah'tan değil de kuldan utandıkları için saklıyorlar ayıplarını,
Faizle, ateşle dolduruyorlar her gün karınlarını.

Allah'ın emaneti olan kadınları katlediyor,
Göğüslerini gere gere “ahlak bekçisiyiz” diyorlar.
Kadınları, kız çocuklarını değersiz varlık sanıyorlar,
Kur’an’ın bir suresinin adı “Nisa”dır, bilmiyorlar.

Ebu Cehil’den farksız değil devlet adamları,
Her an, her gün sömürüyorlar insanları.
Allah’ın hükümlerini, şeriatı "katliam, canilik" sayıyorlar,
İffetsizliği, çıplaklığı moda sanıyorlar.

Mahkemelerin duvarında yazılı 'Adalet' yazısı,
Adalet ondan yanadır, yeter ki olsun parası.
“Ekmek yoksa pasta yesin” diyorlar,
Fakirin 25 kuruşluk umudunu bile çalıyorlar.

Herkeste bir mutsuzluk duygusu,
Sokaklarda bir kan kokusu...
Bugüne kadar kimse yaşamadı, görmedi böyle bir kabusu,
Bağırıyor, yalvarıyor Afrika: “Ne olur bir damla su...”

“Takmam” diyor tesettür, “benim saçım.”
“Seni korumak için tak” diyor Allah, bacım.
Şarkı, türkü değil, Kur’an ihtiyacım;
Zaman değil de namaz ilacım.

Affetmeyi seversin Rabbim,
Ben, yolunu kaybetmiş bir garibim.
İslamla tanıştığım gün Haziran’dı, yazdı;
Bu kalemim, şu mısralara Ahir Zaman’ı yazdı.