mutlu sevdalılar evlerine girince başlar benim yalnızlığım,
sokaklar terk edilince uzar ardın sıra hüzün,
berduş bir gramofondan eski bir şarkı mırıldanır da, mırıldanır bana bu kaldırımlar...
arnavut taşlarını sayar gibi önüme düşer başım,
vedalaşır gibi insan kendi gölgesiyle işte öyle yürürüm de yürürüm
kaçarcasına yalnızlıktan, bir daha dönmeyecek adamı uğurlar gibi süsler kendini sokaklar
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
güçlü dost kaleme selam olsun...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta