Kalemkeşten damladı birkaç cevher tenime.
Tenimden kök saldı,azalarımın derinine.
Zâhir ve bâtın duygular türedi filizden.
Fidan,garâmla meyvelendi öz benliğimden.
Refika gözlerimde,ışıldayan râyihâ.
Tenzil Melaike,ruhu can uzuvlarına.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta