* Gamzenin Çukurlarında Kaybolur Yaktığı ...

GAMZENİN ÇUKURLARINDA KAYBOLUR YAKTIĞIN GÜLÜŞLER
#fatma doğan

Sen ve ben,
Darma dağındık zaten.
yandık, küle döndük .
Başaramadık bir yürekte boy verip filizlenmeyi.
Sönmüş bir sevdanın küllerini savuruyoruz şimdi avuçlarımızdan,
Yanık gülüşler kalmış senin gamzelerinin çukurlarında.
Benim elimde , bir kaptan içtiğimiz sevdanın kalaysız bakır tası .
Dibinde,
Ne bir yudum su, ne de bir damla aşk kırıntısı
Sen ve ben,
İki gonca güldük bir bağda , solduk el olduk şimdi.
Sen ve ben,
Yapayalnızız, tek kişilik balkonsuz yüreklerde.
Kalaysız zifiri gecenin perdelerini çekiyoruz ellerimizle
Gözlerimizin üstüne.
Dudaklarımda pişman sözcüklerim sürünür yüzüstü.
Öyle yandık ki biz alev alev
Anılarıma kadar dokundu dağladı ateş,
Geçmişimin üstünde tepelenirken zaman,
Geleceğimin dallarına, kim bilir hangi hazanın ayazı vurdu.
Öyle kavrulduk ki biz, iflah olmam ben, iflah olmaz artık yanıklarım.
/
Bir avuç külüm, kızıl gülün dibinde.
Bilki sevgisiz ,susuz ve şiirsiz,
Camdan düşlerim eriyor teker teker, alevin iri kızıl gözleri büyüdükçe.
Halbuki ,her şey yansa bile , yanmayan tek yanımdın sen benim ,
Her şey ölse bile, sen yine de doğardın şafak kızıllığından .
Şimdi öylesine yanmış ki gönül yaralarım ,
Canım yanıyor, hiç yanmadığı kadar
ne kadar zaman geçerse geçsin ayaklarıyla üzerimden,
Geçebilir mi hiç saatler,yetişebilir mi senin bu gidişine
/
Gülüşlerinde yanıklar var, gamzelerinde çukurlar.
Yanıklarım ruhumun iliklerine kadar indi, dayandı.
seni severken de yanardı her zerrem cayır cayır
Ama ,ayrılık daha beter kavurdu .
Öyle kavrulduk ki biz, iflah olmaz artık sol yanım
Ben artık yanmış bir gülüm, kızıl küllerin içinde.
bir avuç külüm, kızıl güllerin dibinde.
/
Sen ve ben,
Darmadağındık,
Yandık, kül olduk gülüm
başaramadık bir yürekte filizlenip yeşermeyi bir gül gibi
Bu aşk hem seni hem beni yaktı, yarsız, yarısız bıraktı.
Senin gülüşlerin gamzelerinin çukurlarına gömüldü gün be gün.
Benim elimde , bir kaptan su içtiğimiz sevdanın kalaysız bakır tası .
Dibine hayallerim çökmüş diz üstü.
İçinde ne bir yudum su, ne de bir aşk kırıntısı.
Sen ve ben,
Darmadağındık, gülüm
Artık kalaysız bir kaptan savrulan bir avuç külüz.
(FATMA DOĞAN 12.03.2025/TURHAL)