Galata’da İken Şiiri - Murat Gevrek

Galata’yı anlatma bana
Görmedim Galata’yı ben
Ah Nurcan
Ben seni seyrediyordum…
Galata’da iken…

Vapurlar kalkıyordu
Kimi Kadiköy
Kimi Üsküdar
Yürüyor adamlar, kadınlar
Kösede bir amca ıslık tutturmuş denize
Oltalar sallanmış sarmaşıklar üzerimizden
Galata’yı anlatma bana
Ben seni seyrediyordum…
Galata’da iken…

Yeni camiden kuşlar havalanıyor
Cılız uzun sakallı genç bir oğlancık geçiyor
Ellerinde kalın kitaplar
Ayakkabıları yırtık
Kesin öğrenci diye düşünüyorum
Yan masada ki sarısın kadın
Bu altı mı yedi mi kaçıncı kadeh
Kesin kocası ile kavga etmiş
Ya beyaz çocuk
Ellerinde iki kâğıt mendil
Yanaşır masamıza
Sen beni görmelisin
Bir samsun daha fitillerin o an
Ve
Döner gözlerine
Anlatırım sosyalist feryatları mı?
Galata’yı anlatma bana Nurcan
Ben Galata’yı bilmiyorum
Seni seyrediyorum
Galata’da iken…
Ben seni bundan seviyorum
Bir an gelip çarpıyor gözlerin gözlerime
Bir anda sarhoş oluyorum
Başlıyorum anlatmaya
İstanbul’u, Seni ve sana Galata’yı
Duruyor vapurlar
Oltalar duruyor
Dalgalar
Ve
Dağılıyor saçların bütün İstanbul’a
Düşünüyorum
Ağlamak ne güzel
Ağlayabilsem
Hiç olmadığım kadar mutluyum
Bir o kadar içten…
Galata’yı anlatma bana
Ben seni seyrediyorum Nurcan
Galata’da iken…

Ve sen bir şiir yazıyorsun
“İçimde bitişi olmayan duyguların yolculuğu
Ardımda geride bıraktıklarım
Yanımda senden çaldıklarım
Bilinçsizce hükümsüzce yaşadıklarım
Yıldırsa da gecen zaman tüm hayalleri
Yinede gitmek zor geliyor
Kapatılmış hesaplar, bitirilmiş aşklar
Umutsuzluğun kuytusunda birbirine esir düşmüş kalpler arasından
Sıyrılıyorum sanki...” (16-Mart-2006)

Ve sen
Yine gidiyorsun Galata’ya
Ve sen
Ne şanslısın ki
Her gittiğinde Galata’ya seninle gidebiliyorsun…

Galata’ya bana anlatma Nurcan
Orda olmak
Senle olmak
Seni seyretmek
Galata’da İken…