şiirleri duymuyor dağlar
şiirler dağlara kadar olsada
şiirdeki aş başın acıkışı
şiirin aşıyla doymuyor baştaki kuş
biri seyyal
biri ahval
Ağlayışla başlayan yaşam suskunlukla son bulur.
Muzaffer olunanlarladır zafere erdikleri.
Arkalarında bıraktıkları olur zaferleri.
Alev yok olanla Var olabiliyorsa, sulardan yok olanlarla var olabiliyor beyaz bulutlar ve kara bulutlar...
Tıpkı ateşin dumanı beyaz bulutlar gibi.
Geri dönüşü olmayan tek hayat yolunda.
Ne oldum deme ne olacağım de.
Sonu hep aynı tek olan yolda kim kime.
Kimi, azıtmış yollarda, bir beni var beninden öte bir seni var seninden öte.
Kendini bulan yolunda seyran, dahası ne yoldan öte.
Dahası ne ufuktan öte umuttan öte.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!