Bir lafa bakarım lafmı, diye.
Birde öznesine bakarım özmü, diye.
Hayat kimini oynatır, kimisinide sınar, diye...
Rüzgarın savurduğu kum ve toz taneleri bile ayrıldığı yerden ağırlığı ile konuyor bir yerden yere.
Ayrılık hasreti, gurbet dedirte biliyor kendine!
Adını koyamadım sonsuza giden, umut edileni elde edemeyiş acısındaki merheme...
Sorgusuz sualsiz anılara kaldı her hatıram.
Haritam batan Güneş, ekberi, tekbiri, karanlıklarda gezer her serseri.
Boş ver dervişi, illaki anımsamakla geçmişi, hatıraların dervişi.
Sorgularla, suallerle ufkuma takıldı her ümidim.
Taklide kalmış arkasındaki her yalvarış.
Nefes verir her Canlı.
Her nefes verişinde içindekini verir.
Fakat, ne içindeki nede dışındaki Vacibul Vücudun mevcudatını göremez...!
Başa sarıp şimdiye tekrar gelince,...
Faniyim sonsuzun içinde.
Nerede bulunduğum nereye gittiğim oyalanmaktan bilinmiyor ezelden ebedin içinde.
Şimdiler bile bazen kendini unutturuyor.
Bilinmese bile, her şimdiyi yakalayış aynı an olmuyor.
Gökyüzündeki yıldızlar anımsatıyor, seni bana...
Işıl ışıl ışıldayan yıldızların altında, halen yönümü bulamadıysam, o kalbine giden yola...
Sözüm Güneşin sahiliğindeki,
karanlığı yıldızlardan daha çok aydınlatan Aya.
Baharın gelişi, canlıların güneşe yağmura meftun oluşu.
Meftun oluşu, kimbilir yağmura makbul olan duanın kabul oluşu.
Baharın gelişi, hicran olur kışın soğuk ayazın kesişi.
DEĞİŞİK EŞİK OLSUN BÊ USTAM
Ansızın aksedilen geçmiyormu sanisen zaman...
Ansızım zamanı andım anladım kendi hadisem...
Adınızı aldınız andınız, kendi hadisen…
Bir düşünsenize, bir İncir çekirdeğinden ve bir İncir ağacının çiçek poleninden bir İncir ağacı yetişir.
Mevsiminde ağacın İncirini vermesiyle bir İncirin içerisinde, bilmem ne kadar İncir çekirdeği, demekki bir mevsiminde bir İncir çekirdeğinin ve poleninin içerisinde bir İncir ağacının verdiği kadar İncirler saklı…
Pekiyâ, çekirdeği olmayan meyvelere ne demeli?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!