Füme Şiiri - Küçük İskender

kadını öldürmeme yardımcı ol

dedi tek basamaklı muhakeme üzerinde
kırmızıya tutunarak ayakta durmaya çalışan
gün adamı rüzgarı entarilerken de, geride

ovaları ağ yapan bilicilerin yorgunlukları
birikmişse de onları satın alarak geçinen
saatten çocuğun kırparak geçtiği

sözlü denizlerin upuzun yarıkları boyunca

uzanmış uyuyan büyük böceklerin ağızları
nı birleştiren siyah kalın çizgide yürüyen abbas

gereken gerçeği harekete geçirmiş ve
çarklarla bobinlerin birbirlerine karışmasını
önleyen suni izdivaca tanık olmuştu bile büyü

aracılığıyla; o gürültüde büyümeyle meşgul
olma inancı benimser benimsemez rah
iplerle imamlar özel bir dans ederlerken ben
ayakparmaklarımın ucunda dönüyordum arda ben; ben

döndükçe kafatasımda ters yöne çevriliyordu beynim
cesaretini yitirmiş topraklar güllerini
uzatarak uzlaşıyorlardı lalelerini, el

meyvası veren ağaçların dallarına güceniyor
ölülerini taşıyan kuşlarla, aşk
-ateşin kasasında saklıyordum- şarkılarımı

gelmiyordu
açılışıma davetli yeryüzü