SONBAHAR
Ağaçlar başka bir hüzünlü
Aylardan Kasım olunca
Mevsim Sonbaharında
Sararmış yaprakları uğurlamakta
SENİ ÇOK SEVMİŞTİM
Sevmek mutsuzluğa açılan bir kapı
En kıymetlinin seni terk edişi
Ne ilk ne de son bulan bir yalnızlık
Izdırap içinde bir hayat hikayesi
Çok seviyorum demek ilk yalan mı?
GİDEN AŞKTIR
Bir ben yalnızım şu hayatta
Bir de aşk var elbet
Kim kavuşmuşta;
Mutlu olabilmiş onla
Aşk sensin,bense sensiz
BEKLEYECEĞİM SEVGİLİM
Yıldızlar olurdu gökyüzünde önceden
İsmini yazdığım yıldızlar
Ne onlar kaldı gökyüzünde
Ne de selam gönderdiğin rüzgar
Şimdilerde gökyüzü kara bir tahta
SEN KOKAN SONBAHAR
Seni yaşamak rüyalarımda
Her gece senle olmak
El ele koşmak mutluluğa
Tüm tehlikelerden uzak
Bitmek bilmeyen huzurda yol almak
SEVMEK
Hayata küsmek
Ve barışamamak bir daha
Yıldızları görememek gök yüzünde
Saçlarına dokunamamak
Tutamamak ellerini bir daha
GÖK KUBBEM
Gök kubbemde bir telaş
Yine kara bulutlar;
Çılgınca doluşuyorlar
Matem dolu gözlerle izlerken;
Gökyüzünü kaplıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!