Freni Patlamış Ambulans Sireni

Sustu, sokakların sireni
Rüzgar sevgilime ambulans çağır...
Çıktı insanlığımın çivisi,
Allahım affet beni..

Sensizliğin bana hediye edildiği
O akşam
Vurdum karanlığı alnından,
Öptüm ellerini yalnızlığın,
Annemi düşündüm birkaç dakika,
Merhamet kokan ellerini,
Şevkatin yuva yaptığı göğsünü..

Kavisli dudaklarının kenarında ki
Buruşukluk olur,
Sen güldüğünde yüzüm güneş görürdü..
Ojelerin..
Ojelerin sıvası dökülmüş bir tavanın
İçeri düşürdüğü yağmur damlası,
Kırmızıya boyanıyor kirpiklerim,
Islanıyorum,
Kader beni yine yüreğimden ıskalıyor...

Ağlıyorum kilometrelerce,
Gözyaşlarımdan gökdelenler
Dökülüyor denize,
Özlüyorum sevgilim,
Acıya dolgu yapılmıyor maalesef..

Rüzgar sevgilime ambulans çağır,
Saçının bir teli
Elimde kaldı...