Fizanı Gördüm (köksüz dünyadan esintiler)

Neler neler gördüm köksüz dünyada
Yüreği duyarsız gezeni gördüm
Gözleri kapalı sanki rüyada
Varlıklar içinde yüzeni gördüm

Dili çok konuşur söyler masalı
Her şeyi yok etse olmaz tasalı
Yavrusunu yiyen balık misali
Kendinden güçsüzü ezeni gördüm

Bencillik yolunda takla atanı
Gerçeğin özüne yalan katanı
Menfaat uğruna insan satanı
Doğru söyleyene kızanı gördüm

Olumlu her şeye bariyer olan
Siyasi hevesle kariyer bulan
Olur olmaz şeye vesvese salan
Kurulu düzeni bozanı gördüm

Zararlı ne varsa baş tacı eden
Davar güder gibi kendini güden
Yönünü kaybetmiş bilinçsiz nadan
Kendi mezarını kazanı gördüm

Zayıf bulduğunu ezip geçeni
Kafasına göre adam seçeni
Adamına göre kadro açanı
Asla değişmeyen düzeni gördüm

Siyasi ihtiras gölünde yüzen
Sessiz kalındıkça azdıkça azan
Özgür iradene mesajla sızan
Farklı düşüneni çizeni gördüm

Samanın altından su yürüterek
Yüzü kızarmadan hoş sırıtarak
Yaygara çıkarıp öz çürüterek
Bataklık gölüne sızanı gördüm

Mücadele ruhu eriyip gitmiş
Dünyevi ahvali mealen bitmiş
Onuru gururu kenara itmiş
Yaşama zevkinden bezeni gördüm

Gözü mil çekili kulağı sağır
Dili hokka gibi cemali yağır
Hakaret sorarsan ağırdan ağır
Pervasız şekilde yazanı gördüm

Doğruyu yanlışı teste tutmayan
Nefsine münhasır hırsı bitmeyen
Fitne üreterek gece yatmayan
Cezasız kaldıkça azanı gördüm

Balçığın içinde yüzer gezeni
Mizansız izansız rakip ezeni
Şeddeli söverek köşe yazanı
Her yeme atılan sazanı gördüm

Yakınıma değil ırağa baktım
Bu kötü ahvali yazmaktan bıktım
Doğru söz yazmaktan davalı çıktım
On köyden kovulup Fizan’ı gördüm…