Fiyt fiyuuv Şiiri - Hüseyin Demircan

hakiki hint işi elinde kınan
adam kadifeden bir yastık sanır
sana laf atması yanlış şey inan
alınır bu laftan fıstık kıskanır

yüzüyor üstünde kibirle vakar
ne vakit seyretsem şu burnum akar
gözlerin öylesi harika bakar
foşur foşur akan musluk kıskanır

sanırım tanrıdan sana hediye
çalımla gezinmen benzer kediye
katiyen diyemem fiyt fiyuuv diye
ardından çalınan ıslık kıskanır

başlık paran ayni değil naktidir
yakındır sözleşme senet aktidir
artık şafak söktü kuşluk vaktidir
sabahın hafiften pusluk kıskanır

kaşlar diyor yüzde ben bir nakışım
kim görmüş güzele böyle yakışım
kilitlenir olsa sana bakışım
yukarda havanın boşluk kıskanır

mühimmi bulmuşum bunu nerdeni
inci kolyelerle sarsam gerdanı
gece aralık ko oda perdeni
ay vurur dışardan loşluk kıskanır

mendilin yoksada sun bir peçete
nerdedir bu meyin acep reçete
arifsen tarifin varmı hacete
şirin baş döndüren hoşluk kıskanır

takdire şayandır sözü bağlamam
okur bağrı kızgın demir dağlamam
içim yansa bile bilki ağlamam
gözümden boşalan yaşlar kıskanır...yaar..