Fitne Fücur Şiiri - Kenan Gezici

Sev diyorum ey katran karası.
İlk aşklara şahit koyu karartı.
Kökü yolmaya çalışır baş belası.
Bilmedi hiç dağ çiçeği, gelinciği.
Sebepsiz tutar elinde öfkeyi.
Bulutların karasından düşmüş.
Ekinlerin tarlasında yaban otu.
Gözlerin altında halkalar kalmış.
Kulak tıkar nede fısıltılı aşklara.
Denize, dağa yürek kabartmış.
Önünde durur bin türlü bela.
Ne zaman bir ölse ansızın.
Baş ucunda durur hüznün,
Yenilmiş yorgun insanlığın.
Zamanla doldurur etrafa.
Sebepsiz bin türlü acıdan bela
Zaman dediğin ne ki.
Çözülür sandık bir bir.
Ziyanla karıştı değişti rengi suyun.
Ölüm var en çokta ona şükür.

Kenan Gezici 17/07/2025