Fırtına Şiiri - Cağlar Akarsu

Fırtına,
..
Akşam çöktü üzerime, her yer karanlık,
Ruhumda dinmez bir fırtına esen,
Sonsuz denizlerde kaybolmuş, gitmişim,
Ummanlarda, sürüklermiş balıklar,
Bir koy da tek başına kıyıya vurmuş,
...
Önümde engin bir deniz ve gökte ufuk,
İçimde bir dalga, alçalan-yükselen,
Kalbimde senin ismin; vaz geçilmez,
Medet umarken, menzile giden yolda,
Ruhum düşmüş kalmış bu yollarda,
...
Heyhat! mevlam; bu arş-ı alemde,
Deniz ve toprak, tüm canlılar,
Müjde kapıların bir –bir aralanışında,
Seni buldum, seni gördüm,
Seni sevdim! !
..
Cağlar Akarsu