Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
kimi zaman yaş akar içimize,kimi zaman sevda.oysa mısralar vijdan akıtıyor yorgun yüreğimize,ne diyebilirim ki..umarım,umarım seni anlayabilir zindanlarındaki hayellerin....
Güzel Yüreğim Haticem.....Yüreğin kadar güzel olmuş....Tebrikler ....Sevgilerimle.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta