Yar...
Firkatin narı ile yandım
Bir ömür halin deminde yol aldım
Sabrın ve kanaatin sevdasında hasretine kandım
Her lahzada el açtım, sahibime yakardım, umutları afaka bıraktım
Sesine, nefesine uzaklık bu kadar mı yorarmış, takatsiz bırakırmış, gözler boşalır çaresiz kalırmış
Artık solgun ve yorgunum, yalnızlık rıhtımlarında yolcuyum, kaç kez umut etsem de hazan içinde mahzurum...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var