Firavun Şiiri - Ahmet Güreşçioğlu

Kan kıvamında bir söz çıkar ortaya
Saçar yerde ve gökte olanı

Tek gözüyle görür,
Musa'yı saklar öbüründe

Darağaçları,
Ölülerin göğüyle dolu
Kusar kinini sevinerek
Cesediyle sabahlayanlara

Ceninler mumyalanır

Ellinde olmayanı bağışlayan
Yoksul bir yüreğe sığınır Firavun

Derken

Bir tufan çıkar
Nerelidir bilinmez

Çıldırır deniz
Yarılır yeryüzü
Yalayıp yutar her şeyi
Bir devmişçesine
Masumiyeti kutsal bir Tanrı'nın öfkesi gibi
Kükreyen bir nefesle