Ölürken bir fil gibi ölmek.
Ayakta, hiç belli etmeden... uyurmuş gibi.
Geride bırakmamak bir damla gözyaşı yükünü.
Sadece sessiz, usulca geçmek…
@demlenmisSiirler
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
“Bu şiir, ölümü bir merhamet biçimi olarak ele alan, incitmeden veda etmeyi anlatan bir metafor çalışmasıdır.”
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta