Gönül feryadını , dilin çığlığında sır eder.
İçindeki feryadı, dildeki çığlık ile bastırırken,
Dilimden çıkan sesleri sen meşk zannedersin.
Gönlüm cenaze namazı kılar,
yeni doğan bebeklerin ağlamalarında
Ve Selalarla buluşur ninniler.
Bana ulaşan selalar,
Yeni doğan bebeklere ninni olur.
Bir sela duyar gönlüm,
her selada bir bebe gelir.
Sela boyutunda ben,
Ninni boyutunda masumlar.
Ben büyükken küçük olurum.
Büyüyen bebeler!
Onlar benden habersiz,
Ben, benden habersiz.
Onlar, bendeki beni bana anlatan,
Beni benimle barıştıran.
Soğuk bir savaş, içinde sıcacık ninniler.
Ayazı sıcak kılan ninniler,
Karanlık selalar,
Karanlığı aydınlatan ninniler.
Cehennem masasında cennet nimetleri
Aç bırakırken,
Cennet masasındaki bir lokma besler gönlümü.
Toplayanların, topladıklarını zennederken dağıttığı gönüller.
Temizleyenlerin kirlettiğini,
Onaran ellerin bozduğu,
Masum kalpler.
Ve biz, gerçeklerden uzak ama
Yalanları gerçek kılan ruhlarımızın gölgesinde.
Ve o gölgede terleyen, küçük bedenler.
Nefret ederken, sevdiğini zanneden
Ölü kalpler.
Ben giderken bir sela okunur,
O sela ile doğan bebeklerin ağlamaları
Bazen ağıt, bazen uğurlama olur.
Onlar bundan habersiz,
Kulaklarim buna sağır...
Filistin'e Selam Olsun...
˜Mahmut Tepret˜
Kayıt Tarihi : 21.7.2025 16:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!