Filistine Ağıt Şiiri - Abdulkadir Karaman

“Kardeşleri şanlar, hanlar içinde
Can verir kanlarla canlar içinde
Filistin Filistin kanlar içinde
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!”

Bu ne bitmez kin bu ne bitmez şiddet
Bu ne vicdansızlık, ne bitmez hiddet
Gece-gündüz zulüm, vahşet ve dehşet
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

Bir cephe, en modern silahlı câni
Bir cephe taş, nasıl olacak mâni?
Katliam çok korkunç, dondurur kanı
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

İnsan dolu evler; yakar, yıkarlar
Kundakta bebeğe kurşun sıkarlar
Ne utanır ne Allah'tan korkarlar
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

Tutmuş nankör zırdelinin sarası
İnsanlığın; utanç, bu yüz karası
Kapanmaz asırlar geçse yarası
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

Ey insanlık! Bu ne anlamsız ilke
Ezilen, yok olan millet, bir ülke
Kolay kolay çıkmaz bu kara leke
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

Küsmüş, umut vaat etmez güneşim
Umursamam, öldürülür kardeşim
Ben ne kansız, merhametsiz kardeşim
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

Dert öyle bir dert ki; hicran devâsız
Aç, susuz; çocuklar ana, babasız
Ana, baba kalmış evsiz, yuvasız
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

Korkudan, dehşetten havlamaz itler
Kokar yıkıntılardaki cesetler
Seyreder kansızca hâmi devletler
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

Yardım etmek isteyenler edemez
Her taraf eşkıya, destek gidemez
Zâlim destekçisi puştlar dur demez
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

Bugün ona, yarın belki de sana
Filistin'e yardım, yardım insana
Korkma, muhtaç ellerinden tutsana
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

ASGARİ! Boğarsın, tükürsen bir kez
İnanın başka bir destek istemez
Zulüm vahşet, zâlim bitmeden bitmez
Bir dur diyen yok mu? Allah aşkına!

K@dir K@r@m@n