...
Bir Çocuğun Gözünden Dünya
Gözümde taş yok,
Ama taş atacak kadar öfke var içimde
Ben bir çocuğum,
Adım bilinmez belki
Ama yüreğim kocaman bir Filistin.
Gökyüzü, bizde mavilik getirmez
Uçanlar bomba değil gölge düşürür
Ve biz her siren sesinde biraz daha büyürüz
Oyun oynamadan öğrendik
Nasıl ölünür sessizce…
Bir zeytin dalı uzanır yıkık duvarlardan
Bir anne, kayıp evladını koklar rüyasında
Ve bir baba, susarak anlatır
Bir halkın nasıl direndiğini.
Biz Filistin’iz!
Taştan ekmek yaparız,
Yaradan umut büyütürüz
Ve bayrağımızı,
Her düşenin yüreğinde dik tutarız.
Kudüs...
Yalnız bir şehir değil,
Bir yaradır dünyaya açık
Kutsal olduğu kadar, terk edilmiş.
Ama biz vazgeçmeyiz,
Küllerimizden doğar
Her sabah, başka bir intifada.
Dünya kör olabilir
Ama biz görürüz birbirimizi
Ve biliriz;
Bir gün, bu toprağa yeniden
Barış gelir zeytin gözlü çocuklarla…
O gün
Adımız sadece "kurban" değil
"Zafer" olur
Kayıt Tarihi : 4.10.2025 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!