Ey can senin aşkından destan oldum dillere,
Sana gönül vereli bakamadım ellere.
Gönlümün bahçesinden uçup gittin çöllere,
Çöllerde ki beyaz gülüm gel-gel...
Gecelerden tatlısın,son uykular misali,
Çoktandır tutmadı ellerim kalem,
Mevlaya yalvardım bitmedi elem.
Bitirdik sözümüz kalmadı kelam,
Sesimizi kesti dilde kalan ne....
Hüzünle hicranla geçti yazımız,
İnsan diye yarattın,eşek gibi yaşattın,
Dört yanımı çepe çevre zalimlerle kuşattın.
Bana isyan ettirdin hislerimi boşalttın,
Ya canımı al yarrabbi,ya da isyanımı hoş gör.
Bütün sevdiklerime feda kıldım varlığım,
Sen uyurken daha hasretinle sabahlarım,
Gelmek için nice zaman bekliyorum yollarını.
Yalnız sabah açılmıyor gecelerim ise tan a hasret,
Yatamaz oldum o yatakta sen ve ben olmayınca.
Aklımda sen elimde ise kalem düşünüp dururum çaresizce,
Vefasıza aldandık neylersin gönül,
Kendin çalar kendin söylersin gönül.
Sevda bekler aşk istersin gönül,
Anlat artık bak aramızda sır olmaz.
Ölüm zamanımız gelmeden hadi söyle,
Aşık FİKRET başla söze,
Gonca gülün solar birgün.
Giden günler geri gelmez ise de,
Ömür kutun dolar bir gün.
Belki aşkını bilmez,
Seni unutmanın imkansız olduğunu
Unutulacak bir kadın değilsin biliyorum
Benim içimi ısıtan güneşim
Evrenin icra köşesindeki gezegenimsin..
Senin kalbini kazanmanın zorluklarını biliyorum
Bende önem arz eden sevgidir sonrasında ise
Hani hatırlarmısın nerde kaldı o anlar,
Çok acı günler geçti,çok hazin hatıralar.
Zaman denen hain aldı seni elimden,
Öksüzler gibi kaldım solan gonca gülümden..
Ufkumda doğdu doğdu sandım hayatımın güneşi,
Gönül yazmak isterken tez solan hayatını,
Bir kere tadamadı sevginin tadını.
Talihin zulmü kırmış kolunu kanadını,
Şimdi biçare kalan bir şahine döndü gönül.
Günden güne döküldü hep dalından bir yaprak,
Gülüm ol aşına bülbül olayım,
Gülüm ol dikenine can yakayım.
Gülüm ol kokun da derman bulayım,
Senle aşkı yaşamak ne ala olur.
Gülüm ol has bahçemin nadide si,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!