o kadar yoksun ki
fazla geliyor bu sessizlik
kalabalıklaşıyor odamda boşluğun
o kadar yoksun ki
fıkralar anlatıyorum kendime
ilk kez duymuş gibi gülüyorum fark ettirmeden
o kadar yorgun ki cümlelerim
noktayı bekliyor kâğıdımın en acımasız yerinde
ve o kadar umursamaz ki kalemim
uzattıkça uzatıyor
aklı fikri gözlerinde.
Kayıt Tarihi : 14.2.2015 00:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!