Fidanların Işık Arayışı Şiiri - Hatice G ...

Bir zamanlar,
gökyüzü bir parmak ucu kadar yakınken,
bütün düşler elleriyle sarılırdı.

Ama yavaşça,
güneşin altındaki o derin çukur,
yükselen umutları söndürdü,
yavaşça, sessizce
büyüdü boşluk,
her adımda kaybolan bir ses gibi.

Şimdi,
gölgenin içinde kaybolmuş adımlar var,
daha önce görmediğimiz bir çıkış arar gibi
gözler,
hiçbir yöne sapmayan bir yol bulur,
ve en karanlık yerde
gizli bir yıldız bekler.

Ama bu yıldız,
her geçen saniye daha da uzaklaşır,
bir zamanlar parlayan umutlar,
şimdi
toprağa gömülmüş tohumlar gibi
kök salmak için
bekler.

Fidanlar,
gözlerinde taşınan o eski ışıkla,
karanlıkta büyürken,
bilmedikleri bir evrene
adım adım.

Ve belki,
karanlıklar içinde büyürken,
gökyüzüyle yeniden konuşacaklar,
kırılmış umutlarının
yeniden doğacak zamanını.

Hatice GÜZEN