Anne elmamı kurt yemiş
İyi etmiş
Ne var sanki
Dişle gitsin gerisini
Elmanın kurdu bu
Hemen de çürütmez ya hepsini
Bir sabah bekliyorum
Bir sabah ki uyandığımda
Değişecek herşey
Güneş benim için parlayacak mutlu mesut
Yıldızlar eski ben gibi sönecek
Ertesi geceye yenilerei gelecek
Bir hayale tutunarak yaşamaya çalıştığım için özür dilerim…Ve seni geçmiş zamanlardan kalma düşümün ismi zannettiğim için de özür dilerim……Kendine tutsak bir oyuncusuyum oysa sahnenin…Seni hayallerime konuk ettiğim içim özür dilerim……..Ne kadar bir yaşanmışlık vardı ki……..Bir kısır döngüden başka………..Oldum olası yerinde saymaktan
Başka bir işe yaramazken adımlarım seni kendime denk tutmak gibi bir budalalığa kapıldığım için özür dilerim…..
Ben çocukken hep bir düş kurardım.başımı yaslayacağım bir göğüs arardı başım….yastığımın altında bir saklı bir düştü….beklerdim çıkmasını başımı yaslamak adına…hatta söylesem gülersin….bekler dururdum ya yastığımın altından çıksın da başımı yaslıyım diye….en sonunda korkulu hayaller üretirdim……korkulu hayallerde soluklanırdım ki çıksın başımı alsın sinesine sarsın…….laf olsun diye değil…..öylesine hiç değil……seni ilk gördüğümde göğsün başımı çekmişti….şaşırmış utanmış kendimle savaşmıştım…..oysa ne yüzünü ne gözlerini hatırlamıyordum bile…..neydin kimdin ne kadardın………..bir başımın sarhoşluğu bir göğsün vardı ve sahne renksiz bir aydınlıktı………acaba o camı hiç açmasamıydın…..
Adına türküler yakılası bir yar olmayı düşlediğim için özür dilerim…….hani iki satırlık
öylesine olduğu gibi dökülüveren karalamalarımı okumanı umduğum için hatta daha ileri gidip üzerinde kafa yormanı falan filanı okudumla başlayan cümlelerini beklediğim için de özür dilerim…….ve en ukalacası olanca aptallığımla
Yaşamak;
Gözümde bir küçük pırıltı,
Bir damla yaş.
Zaman dediğin,bir küçük an
Anda saklı zaferler, yaşamak.
Gözyaşı ve aşk,
Sığınaklarda yığıldı zaman
Ne gelecek var şimdi ne de geçmiş
Hayat
Kimi zaman sonsuzluk,kimi zaman incecik bir iz
Med cezir vurmuş başlarına puşular takmış kadınlar
Renk renk hayat katmer katmer acı her yan
Yoruldum yokuş yukarı sedalardan
Yokuşların dar, puslu, ayaz vurmuş taşlarından
Yol kenarlarına dizilmiş çıplak kimsesiz
Elektrik tellerine çarpan hikayeleri dinlemekten
Gözleri bağlı bir seherdeyim.
Ellerimin arasında başım
Çatılmış keman olmayan kaşlarım
Tam ortası! Seni, orda saklamışım.
Kedi sen hiç üşümezmisin
Hayalde kurmazsın sen
Yatsam yanına hırlarmısın
Tırmalar kovar mısın beni
Alsan yanına
Çöpleri karıştırsak
Gün doğarken gözlerime
Gözlerim seninle
Gün doğarken ellerime
Ellerim seninle
Gün doğarken geceme
Umutlarım seninle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!