Fezaya Akın Var Şiiri - Nimetullah Sucu

Mutlu ve putlu azınlığın tiranlığı yıkılırken
İbrahim’in baltasının etrafında kümelenen insanlar görüyorum,
Nemrud’un yaktığı ateş gülle küle dönerken,
Zalimlerin beynini kemiren topal sinekler görüyorum.
Karun’un hazinesi tükeniyor günbegün,
Firavun’un sarayında sütunlar oynuyor yerinden,
İman kalesi karşısında Haman’ın kulesi,
Musa’nın nefesiyle sarsılıyor derinden.
İsa’nın tahtında gözü varmış Lucifer’in,
Yolunu gözletirmiş ondan sahte Mesih’in,
Alçak bir yanı varmış yükseklerde seferin,
Mihveri kaymış alemin başındaki miğferin.
Depremler, felaketler kimin eseri,niçin?
Yeni bir dünya için seçilmiş bir avuç piçin.
Ey burcuna göz diktiğimiz ufuktaki mavi kale,
Yıldız yıldız asılacağımız kutlu günü bekle,
Fezaya akın var açılsın gök kapısı,
Dimağımıza çakılsın bu sır yapısı,
Sarsılmayız depremle, sürüklenmeyiz selle,
Allah Kadir, Allah Kebir, Allah bir,
Üstte mavi gök çökmedikçe,
Yerde yağız yer delinmedikçe,
Senin ilini ve töreni kim bozabilir?

Nimetullah Sucu