Gelmezse yapamazsın
Gelirse tutamazsın
Bir kerelik değil ki
Yazıp da kurtulamazsın
Gece uykumdan kaldırır
Birden karşımıza çıktı esrarengiz gölge
Kişilik kalemizin surlarında saklanırken
Sordu naparız kilitlerin zincirlerin ardında
Dedik yalnızlığı paylaşıyoruz
Birden kendi gölgemiz oldu, esrarengiz ya
Meğer biz de yokmuşuz
Yalnızlık beni sevdi
Seninleymişim gibi hüzünlüyüm hala
Boş bir odada
Ağlayan duvarlardan yankılanması gibi
Yalnızlığımda sen yankılanıyorsun kalbimde
Sen beni atamazsın
Ben beni atarım
Ben seni atamam
Sen seni atarsın
Ben sensiz sabahlarım
Hiç anlamam
Binip gitsek mutluluğa
Tüm kırılmışlıklarımızı bırakıp
Sevilgenliğimizi kaybettiğimiz durakta
Hiç azık almasak yanımıza
Yetsek birbirimize her yoksunlukta
Bırakmasan hiç elimi
Yol kenarına itilmiş
Karlar kadar griyim
Belki hep gri yağdım dün gece
Kirlettiğin gökyüzümden inerken
Ya ben ölürsem demiştim
Kalplerin baharı kışa dönünce
Ne sevgi yeşerir ne sevda biter
Yapraklar dökülüp yere değince
Kurumuş gözlerde o sevda biter
Gökyüzü kararıp bize küsünce
Parçalar hep parçalar
Kalbimdeki parçalar
Ruhumu parçalar
Beynimdeki parçalar
Anıları parçalar
Gözümdeki parçalar
Çıtırtılar
Tıkırtılar geliyor sol yanımdan
Kalbim taşınıyor mu ne?
Çıtırtılar
Tıkırtılar geliyor beynimin içinden
Evde misin, kapıyı aç
Kapı kapalı, evde yok
Kapı nerde, ev de yok
Çok istedim, sende yok
Ah olsaydın, sen de yok
Nerde o şans bende yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!