Feryat figan Şiiri - Mehmet Kaplan Behlül

Çocuk şöyle dedi; Dayanamıyorum Allah'ım
Anneler feryat etti çocuklarım öldü açlıktan.
Babalar içine akıttı gözyaşlarını,
Evlatlarına mezar yeri ararken.
İnsanlık kana doymadımı hala?
Parçalanmış cesetleri seyrederken.
Tatmin olmadımı insanlık?
Irzına geçilen kadınları izlerken.
Nefsin doymadı hala çatlarcasına yerken.
Gazze'den bahsediyorum.
Gözümde Doğu Türkistan'da vardı.
Bize çok uzaktı hep geride kaldı.
Irak'ta, çok mu Iraktı sanki.
koca ümmeti dizemi getirdi yahudi.
Korkuyorum! Bizden utanır,
Ümmetim derken belki.
Ekmeğe uzanan bir çocuğun elleri,
Hiç titretmedi bu ümmetin yüreğini.
Orası Gazze, Necaşi'nin ülkesi değil ki.
Kuşan kılıcını ey Müslüman.
Kan damlıyor kan; Bacı'nın yazmasından.