Fermuar Şiiri - Şiir Metafizik

Seninle konuşmalıyız
Sina dağında yahut
hûtun karnında
Hira'nın mağarasında
çok mu ağlar oldum
çıkınca karşına
bir kütüğe oturup beklesem seni
sigara dumanında
biraz bizimle de konuşsana!
sordum seni Geylânî'ye
cevap veremedi
sürme yüzümü kahinlere
ben bir cahilim
konuşuyorsun da anlamıyorum seni
rüzgar sesiyle
nehir debisiyle
çözemedim tılsımların hiçbirini
aradım bulamadım yerini
yalın ayak süremedim izini

dünyadan iğne mi çaldım
neden yolum kesildi
utanç ne de ağır bir yükmüş
günahlar gerdanımda ışıldar
yüzsüzlüğümü görüyorsundur
yüzümü çeviredurdum sana
gökleri açsan fermuarla
tutuversen elimi