Ferit Battal Şiirleri - Şair Ferit Battal

Bülbül iken gül suyuyla karılmış
Nur cemal görünce kandım efendim
Bir sevdanın umuduyla sarılmış
Gül güzü görünce yandım efendim

Keklik gibi kanadımı kırdılar

Samyeli esince,sarardı güller
Her gördüğün yüze, kanma sevdiğim
Ayaz yaktı kalbi lal oldu diller
Her gördüğün öze, yanma sevdiğim

Bazı göz var güzellere bakıyor

Gözden yaş gelmezse gönül durulmaz
Yar benim kalbimi yakıp kül etme
Kul sevdanın aşkı ile yorulmaz
Yar benim gönlümü yakıp kül etme

Seven kula sevda nedir sorulmaz

Yol ver gidim

Yol ver gidim karlı dağlar belinden
Bağlar viran olmuş güller perişan
Sevmeyen anlamaz sevda dilinden
Kalpler zehir dolmuş dinler perişan

yor beni

Mecnun edip aşk oduna sar gani
Kerem gibi sal sahraya yor beni
Al zülfünün tellerine sar teni
Mecnun gibi çölden çöle vur beni

Ben ne cevap veririm

Dünyaya gönderdim boşamı gezdin
Derse Mevla, m ben ne cevap veririm
Zikre talip canı sen nerde ezdin
Derse Mevla, m ben ne cevap veririm

Bir güzele aşık olup yanan can
Cananı her zaman canında ara
Gün gelir,ki göçer yıkılır bu han
Cananı her zaman canında ara

Hak ismini zikret gönlünü dağla

Bülbül..

Ne beklersin Ahsen Ahsen
Beni salma zara bülbül
Ben beşerim yolda şah sen
Kulu salma dara bülbül

Dağların doruğundan yere düşen kar olur
….Vurma sevdiğim vurma ben zaten yaralıyım
………..Halime şükr etmedim gönülden karalıyım
Gönülden bir ah çeksen boyun büken yar olur
…Vurma sevdiğim vurma ben zaten yaralıyım
………..Halime şükr etmedim gönülden karalıyım

Kırklar otağına bir name saldım
Sevdiğim haberi var yare söyle
Gönlümün yârinden bir haber aldım
Sevdiğim haberi var yare söyle

Çilekeş garibin dumanı tütmez