Ferit Aydoğan Şiirleri - Şair Ferit Aydoğan

Aldım yine güzel bir ders senden ey hayat
Acı çeksem bile umursama sen bana yine de bir şeyler kat,
Böyle öğreniyoruz düşe kalka çok zor olsa da çektiklerim;
Sen acını tattıradur ben yaşıyorum sana sevinçler de katarak,
Bitsin artık yeter bu eziyet diyorum belki  ancak,
Seviyorum her şeyiyle yaşamaya değer gibi geliyorsun be hayat,

Ya bana ne bu eziklerden?
Aaa...Vah vah...Yazık...
İyi de bana ne?
Yere düşmüşler yardım bekliyorlarmış bak!
Aaaman bana ne ya?
Hem ucu bana dokunmuyor ki.

Baştan başa tevazu olsam
Tek bir beğenmişlik kırıntısından uzak
O çok beğendiğim yüzümü, boyumu, yürüyüşümü unutsam.
Podyumlardaymış hissini söküp atsam.
Aşağılayıcı ve küçümseyici gözlerim, bakışlarım olmasa,
Anahtarını hiçkimseye vermeye lâyık görmediğim o kalbimi, beni gerçekten seven birine açsam.

Bir uçurtmayım, salın beni; uçuveriyim enginlere,
Dağların başındaki geline değsin ellerim.
Bir kuşum, bırakın uçayım; ovaları aşıp göç edeyim bilinmeyen diyarlara,
Bir kuzuyum, kıymayın bana; annemin kucağında meleyeyim, zevkinize kurban olmayıp kırlarda sekeyim.
Bir ormanım, ciğerimi yakmayın; bırakın kuşlarıma nefes vereyim.
Bir akarsuyum; üstüme baraj kurup tıkamayın önümü, salıverin beni; özgürce akayım.

Diyar diyar gezip ne ararsın ey Adem?
Değil midir ayan beyan bulmak istediğin her hakikat?
Şu dünyaya konmak için ne diye uğraşırsın ey Adem?
Unuttun mu yoksa üç günlüğüne gelen bir misafir olduğunu?
Hırsa düşüp ne diye kırarsın etrafını ey Adem?
Kulunu kıranı tarumar edecek haktan bihaber  misin yoksa?

Güven duydum sana dostum
Yoksa duymamalı mıydın?
En gizli sırlarımı sana açtım
Koruyup gizlersin ve beni anlarsın diye,
Sense sırlarımı korumadığın gibi beni de anlamadın.
Evet ne yazık ki

Gelip geçiyor ömrüm;
Takvim yaprakları düşüyor birer birer,
Zaman sudan da hızla sanki,
Daha çocukluğum dün gibi aklımda,
Hep diyorum; ne güzeldi bee o yıllar,
Sanki dün bugünden iyiymişcesine...

Dünyaya aldanma gönül
Bu gördüğün gerçek değil
Sarhoş olup coşma gönül
Senin ömrün baki değil

Uğruna öldüğün malın

Sal çîkas zu derbas bu?
Em kinga mezın bu?
Mın cavexwe gırt u vekır;
Mı dit ez xortek bum.

Sal çîkas zu derbas bu?

Bera yaramı nêkşini dêrdu xema,
Çı tofan hebı wın sêrmıd bîşinı,
Naxâzim tenê tılyavê lı kêvır kevı,
Dert u xema duri  yaram bîşinı.

Dıbêjın ku êşkamın derewî,