Feriştahı gelsin Şiiri - Hüseyin Demircan

ben en son anason sınır ihlali
ıradım meyhane yanı kanattan
ve paplo pikasso miktarı dahi
olsada anlarım elbet sanattan

firidanın renkler.. pek sade.. uçmaz..
kalite var ise bu çorap kaçmaz
filminde hiç saçma konular açmaz
hayatta vazgeçmem yılmaz onattan

sanatta estetik olmalı gaye
molla kasım çeker yoksa sigaya
kalem değilsede fazla pespaye
epeydir uzağım yavuz donattan

pariste müzedir bil ki luvr adı
kime söyledimse hemen kavradı
memuru batırır süslü avradı
fakirse mahvolur kuru inattan

feriştahı gelsin dursun beriye
sulak yer yetişir bu biberiye
oldukca severim ben kibariye
ibaret mi müzik yalnız sonattan

bir dışa vurumcu sanırım tipik
dali sürrealist pikasso kübik
kızıla boyanmış bütün ibibik
rengin cümbüşünü seyret monetten

çoban dense şaşma ali kemaldan
hayvan derdi.. bilir.. hüsn-ü cemaldan
esirgersen kışın arpayı maldan
kırkı kemik çıkar elli ton etten

manevi borcun var cemil meriçe
ödenir bir şekil kapanma içe
okuma yazma yok bizim behiçe
versende korkma hiç pulsuz senetten

sedyeye dek taşır.. vardı uşağı
fren yeri bağla.. çember kuşağı
maşallah.. giderken.. yokuş aşağı
yuvarlanıp gelme sakın tornetten

adamın bağrına saplamış kama
sonrada fırlayıp tırmanmış cama
fazla iddialı değilim ama
katliamın yüzde yüzü cinnetten

hayra alametmi kaşları çatman
masanın üzeri ellilik katman
uygun değil bence cebine atman
şeytana uyupta yatma zimmetten

intikam amacı yani öç alma
dışında yanaşma portakal elma
mapus damlarında pek mahrum kalma
koğuş ağasının maddi himmetten

fısıldar baklava dolu tabağın
hacıyı şişlesen parlak afağın
dolduruşa gelme uzar şafağın
ufak tefek ihsan sanma minnetten

bunca afra tafra hazır kartımı
söylenen nafile carta curtamı
durduk yerde birden germe ortamı
kendine yer ayırt bence cennetten

neşteri yavaş vur yumuşak ellim
müşfik kola sarsın o ince bellim
değiliz kıbrısın peyniri hellim
erkek adam belli olur sünnetten

evlilik sanattır saygı duyana
aynı an yastığa başı koyana
ne olur ne olmaz döner bu yana
yanaşma uzak dur daim şirretten

takılı tut gece lambanın fişi
benzer yönü ara ey fani kişi
asla belli olmaz kimsenin işi
belki kardeşsiniz dünya ahretten

meydanı bırakmaz üç beş buçuğa
bu balığın vücut kesmiş kılçığa
ister uzun müddet yatır balçığa
ne kaybeder gerçek şair şöhretten

yaşlıya yer ver kim ayakta kalan
şayet küçük ise çapca yer alan
vursan ne yazar bir zer-i palan
insan insan olur anca fitrattan

reklam için şair asmaz posteri
sanatçının olmaz içte histeri
ulu orta yapmak yasak gösteri
olsa amerika kenti manhattan

ceviz doku seçip sağlam küsküden
murcu bırak şaşma çelik keskiden
intihara meyli varmış eskiden
inmesin patırttak altıncı kattan

kurban olsun imparator nerona
dünya yenik düştü gayrı nötrona
atlamadan önce danış patrona
dilenci yapardı belki sakattan

yeni operatör geçerse aşkın
fatura çıkacak yüzkırkı aşkın
numara taşırken şapşalı şaşkın
sap gibi olmasın eldeki hattan

karavana deme nimet besine
sahip çık hep nöbet kulubesine
sen göz kulak olma kimin nesine
eşkiya geçmesin sınır serhattan

ruscada bilirim yalnız lepuşki
bu nasıl ateşli şuhca öpüşki
gönlümüz içinde sarayı köşkü
aşkımız büyüktür bizim ferhattan

televizyon açma dahi komutla
sabahlar boğaza duran simitle
boşanma davası son bir ümitle
mutlaka kaçmalı çatlak avrattan

olursa kemancı meslekte mahir
besteler çalardı eskiden mahur
sorsalar ne için kalkmadın sahur
savunma bekleme pekte tevrattan

ne güzel giderdi mangalda köz et
lafın kralına denilir özet
baktın ki çok ağır kaş ile göz et
dansöze teklif ver beli kıvrattan

arnavuta gelmez bu un ketelik
hafiften kokuşmuş ciğer sotelik
eğer ki kalmadı cepte metelik
beleştir içmeli suyu hayrattan

susmayı bilirse değeri artar
sanatkar adam laf sözünü tartar
çiğnemesin bendi dalağın yırtar
kendini ırak tut hırçın hoyrattan

haram diyor bütün çalan kemana
kendinde var davet eder imana
ortalık boğulur toza dumana
ağzı açılmasın cedden efrattan

yese iyi gelir patates püre
eriyip gidiyor göz göre göre
ezberlemiş anca bir töre töre
şerefli küfreder hınç ve nefretten

iki çift laf sözü bilmedik hödük
yaza yaza kalmış kalemi güdük
sen gibi biz nice görmüşüz düdük
saymam bile seni çıtır gofretten...